Karierę zawodową rozpoczął w spółdzielniach mleczarskich, gdzie pracował w latach 1975-1985. Po ukończeniu studiów na Akademii Rolniczej w Poznaniu (1986) rozpoczął pracę w Wojewódzkim Ośrodku Postępu Rolniczego w Bojanowie.
W roku 1990 zatrudniony został w Urzędzie Miejskim w Gostyniu na stanowisku inspektora ds. planowania, koordynacji i analiz. Z dniem 1 marca 1993 roku awansował na stanowisko kierownika Wydziału Planowania i Techniczno-Inwestycyjnego. Następnie, w wyniku reorganizacji Urzędu, od 2004 roku pełnił funkcję naczelnika Wydziału Rozwoju i Inwestycji. Był też członkiem rad nadzorczych w spółkach z udziałem Gminy.
Dzięki Jego ogromnej wiedzy i doświadczeniu oraz odpowiedzialności, a także dzięki dobrym relacjom z instytucjami i przedsiębiorcami, zrealizowano na terenie miasta i gminy wiele inwestycji. Ze szczególną uwagą i determinacją, zdając sobie sprawę z potrzeb lokalnej społeczności, podchodził do inwestycji drogowych oraz rozbudowy infrastruktury technicznej.Pracę w administracji godził z aktywnością w organach uchwałodawczych samorządów. W wyniku wyborów samorządowych, przeprowadzonych 19 czerwca 1994 roku, został radnym Rady Miejskiej w Gostyniu II kadencji. Pracował wówczas w komisjach Budżetu i Planowania oraz Rozwoju Gospodarczego i Ochrony Środowiska.
W roku 2006 został radnym Rady Powiatu Gostyńskiego III kadencji. Przez cztery lata przewodniczył Komisji Budżetu, Inwestycji i Rozwoju Gospodarczego. Pracował też w Komisji, Rolnictwa, Leśnictwa i Ochrony Środowiska. Mandat radnego w samorządzie powiatowym sprawował także w IV kadencji, począwszy od kwietnia 2013 roku aż do jej zakończenia (2014). Wówczas objął funkcję przewodniczącego Komisji Spraw Społecznych. Wchodził także w skład Komisji Rewizyjnej.
Równolegle z pracą samorządową Henryk Sadzki angażował się w działalność społeczną. Od wielu lat bardzo aktywnie działał w parafii pw. św. Małgorzaty w Gostyniu, będąc między innymi członkiem rady ekonomicznej. W ostatnich miesiącach zmagał się z ciężką chorobą.
Rodzinie i najbliższym zmarłego składamy szczere wyrazy współczucia.